W sierpniu 2010 r. w sopockim Teatrze Atelier miała miejsce premiera koncertu „Świat według Barda”, wyreżyserowanego przez Jerzego Satanowskiego, a poświęconego twórczości siedmiu wspaniałych bardowskich artystów - Jacquesa Brela, Georgesa Brassensa, Leonarda Cohena, Włodzimierza Wysockiego, Bułata Okudżawy, Jaromira Nohavicy i Jana Wołka. W tym niezwykłym widowisku pełnym znakomitego klimatu, wytworzonego gitarami, jak również starymi nutami rozlepionymi na ścianach, wystąpili: Justyna Szafran, Magdalena Piotrowska, Beata Lerach, Piotr Machalica, Wojciech Wysocki, Arkadiusz Brykalski i Wojciech Brzeziński. Ich przejmujące interpretacje znanych piosenek spotkały się z uznaniem krytyków muzycznych i licznie zgromadzonej publiczności. Mistrz Jan jako Gość Honorowy pełnił jednocześnie rolę gospodarza, budując strukturę całego koncertu i odczytując teksty swoich utworów, traktujących o różnych aspektach życia barda. Zachwycona i wzruszona publiczność entuzjastycznie oklaskiwała występy Mistrza i pozostałych artystów.

źródło:   www.trojmiasto.pl

Zdjęcia ze spektaklu do obejrzenia w naszym Fotoplastykonie!

 Tu nie ma wielkich
             Tu się butelki
             Obciąga z gwinta
             Spodnie na szelki
             Coheny, Brelki
             Ta aquatinta
             Cienki rysunek
             Kruchy szalunek
             Westchnienia wiatru
             I bracia chmurni
             Drewniany piórnik
             U bonifratrów

             Czy pijesz harę
             Chablis nad miarę
             Czy inne uzo
             Trzeźwy czy bania
             Niebu się kłaniasz
             Niby łobuzom
             Podobne pióra
             I gęsia skóra
             Choćby i lipiec
             I władza która
             W wysokich górach
             Boi się skrzypiec

             Po świecie bracie
             W wytartych gaciach
             Czy garniturach
             Nas bez wahania
             Codziennie wchłania
             Ta sama dziura
             Słona samotność
             Otwarte okno
             Co wabi gości
             Aż włos się jeży
             I nikt nie wierzy
             Że to z miłości

Jan Wołek