Znów się pali grunt 
Róże płoną, spłonął las 
KaRan tłumi bunt 
Chociaż buntu nie ma w nas 

Tu się nie rwie szat 
W ciszy, ni w godzinie złej 
Tutaj każdy brat 
Choć tych braci, jakby mniej 

Zanim miniesz próg 
Znów ukradkiem zerkniesz w tył 
Znów cię zawiódł Bóg 
świat garbaty jest, jak był 

Bokiem przeszedł fart 
Choć w kieszeni szczęścia grosz 
światu wróżą z kart 
Dante i Hieronim Bosch 

Zakład dla normalnych 
Ostatni bastion snów 
Zakład dla normalnych 
Bądź zdrów 

I przez szybę z pleksiglasu 
Motyle z ciepłych stron 
My - wygnańcy naszych czasów 
Patrzymy na nasz dom 

Znowu mijasz próg 
Znów ukradkiem zerkasz w tył 
Znów cię zawiódł Bóg 
świat garbaty jest jak był 

Znów próbujesz żyć 
I dryfując z prądem rzek 
Wiesz już, kiedy wyć 
I dyskretnie wypluć lek 

Zakład dla normalnych