Wiosna nadęta, zielona 
Wiosna jak żaba opasła 
Za szarą deszczu zasłoną 
Wdarła się nagle do miasta 
 
Zdobyła miasto bez walki 
W szarych podwórkach się puszy 
Aż mali gęby otwarli 
I niemi stanęli duzi 
 
I węższe się stały ulice 
I nagle stało się gwarniej 
Tymi szli zwartym szykiem 
Żołnierze tej dziwnej armii 
 
I szpaki gadatliwe 
I mleczarz, co taszczy bańkę 
Podbiały i pokrzywy 
Bzy ciężkie, bzy ciężko ranne 
 
Wiosna nadęta, zielona 
Wiosna jak żaba opasła 
Za szarą deszczu zasłoną 
Wdarła się nagle do miasta