Znów Twoje serce po wyroku 
Nawet nie liżesz teraz ran 
A bardzo marzył Ci się spokój 
Wątłego ciepła parę gram 
 
W smutek jak w głębię  
Zanurzona w otęsknienia dno 
Karmisz gołębie 
Nieobecna jak wtopiona w szkło 
 
Prześnij wreszcie te sny 
Kaprys wieszcza 
Nie patrz w serce, mnóż i mierz 
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza 
Kto da więcej, tego bierz 

Staruszko ledwie po maturze 
Z wczorajszej ciebie tylko szmer 
Porastasz sennie miałkim kurzem  
Licząc różańce cudzych zer 
 
Z serca latarni  
Zbyt jaskrawe światło na tę noc 
Kota przygarnij 
Gdy rozsadza cię miłości moc 
 
Ale prześnij te sny 
Kaprys wieszcza 
Nie patrz w serce, mnóż i mierz 
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza 
Kto da więcej, tego bierz 
 
Ale prześnij te sny 
Kaprys wieszcza 
Nie patrz w serce, mnóż i mierz 
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza 
Kto da więcej, tego bierz 
 
(...do wyciszenia)