Wśród piramid spraw 
Szczęścia bladych mgnień 
Rodzi się Twój strach 
Twój cień 
 
I przed siebie gnasz 
Jak bezpański pies 
Co Ty z tego masz 
Prócz łez 
 
Co Ty masz z tych dni 
Siebie masz na żer 
Czy coś Ci się śni 
Prócz zer 
 
W płochliwym sercu myszy 
Rodzi się ziarnko ciszy 
Niepojętej niczym skrzydlata dusza skrzypiec 
Zamknięty w drewnie cud 
 
Wiadomo co to w burzy 
Ta cisza to dziecię burzy 
Choć w ogrodach i sadach świata tańczy lipiec 
Lepki jak lipcowy miód 
 
W kawalkadzie dni 
I w galopie lat 
Czasem nam się śni 
Nasz świat 
 
Rozumowi wbrew 
Wciska się przez mur 
Gromki biały zew 
Od gór 
 
I zbaczamy z dróg 
I gubimy trop 
Znowu bliżej Bóg 
O krok