Mgła, bańka ze szkła, w niej Ty i ja 
Dalecy, choć niby bliscy 
Mgła, każde jak ćma w bezruchu trwa 
W tobie i w ten pejzaż mglisty 
 
Mgła, tyle nas rzek dzieli choć brzeg 
Wciąż naszym wspólnym jest brzegiem 
Mgła, jak znaleźć lek na zdarzeń bieg 
By trafić znowu do siebie 
 
Już nie ci sami od tego dnia 
Kiedy pod drzwiami stanęła mgła 
 
Mgła, bańka ze szkła, w niej Ty i ja 
Dalecy, choć niby bliscy 
Mgła, każde jak ćma w bezruchu trwa 
W tobie i w ten pejzaż mglisty 
 
Znów białe ptaki 
I wzniosły prawdy dotyk 
Gdzieś poginęły w nas 
Świat byle jaki  
I w oczach płomień złoty zgasł 
 
Już nie ci sami od tego dnia 
Kiedy pod drzwiami stanęła mgła 
 
Mgła, bańka ze szkła, w niej Ty i ja 
Dalecy, choć niby bliscy 
Mgła, każde jak ćma w bezruchu trwa 
W tobie i w ten pejzaż mglisty 
 
Mgła, tyle nas rzek dzieli choć brzeg 
Wciąż naszym wspólnym jest brzegiem 
Mgła, jak znaleźć lek na zdarzeń bieg 
By trafić znowu do siebie