Nasze rozmowy - syk wężowy  
Spoza przyłbicy zza kagańca  
Skowyt na łożu Madejowym  
Pręgierze mowy i różańca  
To nie jest miłość, to jest rzemień  
Tylko kołyska jest prawdziwa  
W niej drzemie nasze ciepłe szczenię  
Które się jeszcze nie nazywa  
 
Moc, znaleźć w sobie taką moc  
Kochane moje, małe moje  
Żeby cię porwać w letnią noc  
Za próg, za front tych wilczych wojen  
Gdzie, gdzie się zabliźnią jak na psie  
Dni rozstrzelanych chwiejne rzędy  
Gdzie w noc czerwcową w mlecznym śnie  
Wypadną ludziom wilcze zęby  
 
Warcząc ku sobie z kątów domu  
Mamy dla siebie włos zjeżony  
Uparcie ciągnąc po kryjomu  
Naszą kołyskę na dwie strony  
Ludzie przy budzie wilcze plemię  
A pod kołderką tkliwych myśli  
W kołysce drzemie wilcze szczenię  
Najsłodszy owoc nienawiści  
 
Moc, znaleźć w sobie taką moc  
Kochane moje, małe moje  
Żeby cię porwać w letnią noc  
Za próg, za front tych wilczych wojen  
Gdzie, gdzie się zabliźnią jak na psie  
Dni rozstrzelanych chwiejne rzędy  
Gdzie w noc czerwcową w mlecznym śnie  
Wypadną ludziom wilcze zęby