W białym słońcu biały wiatr  
Przesypuje liście 
Może byś sam na to wpadł 
Że coś nie tak 
 
Widzisz jakiś podły fart 
Znów poecie pióro  
Wpadło w gąszcz nadmorskich traw 
Bo coś nie tak 
 
Śmieszny mój poeto 
Ty nie wierz kobie-tom 
Ci mówiła już nie raz 
Nie w przyszłość, lecz  
Pod nogi, mój drogi, patrz 
 
Smutek nam na kocu siadł 
Przy nadmorskiej plaży 
Mimo słońca jakbyś zbladł 
Bo coś nie tak 
 
Śmieszny mój poeto 
Ty nie wierz kobie-tom 
Ci mówiła już nie raz 
Że dla mnie Horacy mniej znaczy niż 
Sam wiesz 
 
W białym słońcu biały wiersz 
Zbieraj się poeto 
Ręcznik i olejek weź 
I cześć