Z krawędzi mostu dna butelki  
W łoskocie serca jak po biegu  
Nie było mórz na tyle wielkich  
By się nie dało znaleźć brzegu  
I oddech wiersza w naszych żaglach  
Wlewał nam w nerwy miękki spokój  
I znów wracało się do magla  
Lecz z iskrą co płonęła w oku  
 
W szaleństwie w zachwycie  
Apetyt na życie  
Z tego się nie tyje, z tego się umiera  
Choć jeszcze nie teraz  
W gonitwie w udręce, na dnie i na szczycie  
Apetyt na życie  
Z tego się nie tyje, z tego się umiera  
Choć jeszcze nie teraz  
 
Na chmurze wiersza, w skrzydłach marzeń  
Wracamy ciągle pod swój daszek  
Choć bardziej puste nasze plaże  
I tylko morze gryzie piasek  
Sami umiemy leczyć kaca  
I nie obejdzie się tabliczką  
Znikam na chwilę, zaraz wracam  
Bo się nie wraca tą uliczką  
 
W szaleństwie, w zachwycie  
Apetyt na życie  
Z tego się nie tyje z tego się umiera  
Choć jeszcze nie teraz  
W gonitwie w udręce na dnie i na szczycie  
Apetyt na życie  
Choć dzień coraz krótszy i myśli się droczą  
Czy zdążysz przed nocą  
I czas cię uniesie wezbrany jak rzeka  
Lecz jeszcze poczekaj