Patrz - chmury wolno płyną 
Śnieg cicho sypie zimą 
Wiatr szemrze w kołysce traw 
I rzeki leniwy spław 
Świat, jak w pół taktu, w półśnie 
Przetacza się 
ADAGIO 
 
Czas drepcze bez pośpiechu 
W rytm serca i oddechu 
I z wolna snuje się dym jesieni 
Nim ostrze zim 
Nim wiosen niespieszny gwar 
Zanim lata żar 
ADAGIO 

Tylko ludzie, tylko my
W cierniach zdarzeń źli
Szarpiemy się, miotamy się
Wciąż niepewni i źli 
Kto zasłużył, kto nie 
Mówić Bogu na "ty" 
 
Nim srebrni i przejrzyści 
Sfruniemy lotem liści 
Nim los dowiedzie nam, że 
Byliśmy blotką w tej grze 
Dopóki drga czasu nić 
Próbujmy żyć, próbujmy żyć  
Uczmy się żyć 
 
Nim los dowiedzie nam, że 
My ledwie blotką w tej grze 
Dopóki drga czasu nić 
Uczmy się żyć, uczmy się żyć  
Uczmy się żyć 
ADAGIO!!