Zawsze tam, gdzie burzy się krew  
Abdykują umęczone miłości  
Żeruje pół szczur, a pół lew  
Pół intruz, pół gość pośród gości  
 
Nieco czulej przytrzyma dłoń  
Poliże lepkim spojrzeniem  
Zwierciadło znudzonych żon  
Ich potajemne westchnienie 
  
Bardziej gówniarz  
Niźli dobrodziej  
Naszych żon powszednich laurka  
Mały złodziej  
Lubiany złodziej  
Coś jak wiewiórka  
 
Dobrze wie, gdzie łatwy jest łup  
Lecz sam zawsze unika wnyków  
Poeta trywialnych słów  
I wprost arcyksiążę uników  
 
A gdy śpicie naiwnym snem  
On wchodzi w wasze podwórko  
Pani pyta, skąd ja to wiem?  
Ano wiem...  
Bo bywałem wiewiórką