Gdy dal pożera druga dal 
I wiek się z wiekiem swata  
Co robić, powiedz pan Pascal  
Na wieść o końcu świata?  
 
Jeżeli jutro świata kres  
Bo Bogu tak wypadło  
To za łopatę bracie bierz  
I pędźmy sadzić jabłoń  
 
Jeżeli jutro świata kres  
Bo Bogu tak wypadło  
To za łopatę bracie bierz  
I pędźmy sadzić jabłoń  
Jeżeli jutro świata  
 
Dwadzieścia lat logice wbrew  
Panoszy się dylemat  
Sadzimy, bo nam weszło w krew  
A końca świata nie ma  
 
Jeżeli jutro świata kres  
Bo Bogu tak wypadło  
To za łopatę bracie bierz  
I pędźmy sadzić jabłoń  
Jeżeli jutro świata   
 
Dziś ma się rozum i się wie  
Gdy kwitną znów jabłonie  
Że gdyby przestać sadzić je  
To byłby świata koniec  
 
Jeżeli jutro świata kres  
Bo Bogu tak wypadło  
To za łopatę bracie bierz  
I pędźmy sadzić jabłoń  
Jeżeli jutro świata kres  
To pędźmy sadzić jabłoń