Myślisz, że ci się udało
Wżenić w duszę mą i ciało
Że cudowną jakąś siłą się trafiło
Skuć obrączki tej łańcuchem
To, co we mnie było kruche
Wytresować mnie, wyszkolić i zniewolić.

Każde bawi się jak umie
Nasz karnawał na Biegunie
Mimo starań, mimochodem wieje chłodem
Teraz widać, jak po balu
Smutku toczy się karaluch
Żadne zdanie się nie klei w beznadziei.

Dzisiaj ci odpowiem twardo:
Już nie będę twą kokardą
Twoją próżność za uszami skrobać
Dzisiaj ci odpowiem hardo:
Już nie jestem twą kokardą
Której celem jest się dyndać i podobać!

Wszystko to, co kiedyś grało
Dziś skarlało i wybrzmiało
Tak jak grzęzną w mglisty ranek dzwonki sanek
Moja wolność - tona pierza
Skrzydła, którym nie dowierzam
Bo co warte lądowanie tuż przed startem.

Moje imię, to kwiat w zimie
To przebiśnieg na zmarzlinie
Lecz wśród chłodu, nikt nie chodzi do ogrodu
Więc dla kogo to kwitnienie?
Z czasem stałam się kamieniem
Bo czekanie, to nie sposób na przetrwanie.

Dzisiaj ci odpowiem twardo:
Już nie będę twą kokardą
Twoją próżność za uszami skrobać
Dzisiaj ci odpowiem hardo:
Już nie jestem twą kokardą
Której celem jest się dyndać i podobać!